Στην Αυγή Θεσσαλονίκης μας έφτιαξαν πρώτη φορά ωτία και τρελαθήκαμε από το εντυπωσιακό τους σχήμα, το χρυσό τους χρώμα και την ωραία γεύση. Σήμερα, θα τα φτιάξουμε και πάλι χωρίς βούτυρο, αλλά με πολλά αρώματα!

Κοσκινίζουμε το αλεύρι και το ρίχνουμε μέσα σε ένα μεγάλο μπολ. Μέσα σε ένα άλλο μπολ ρίχνουμε τη ζάχαρη, σπάμε τα αβγά και με το χέρι ανακατεύουμε καλά τα υλικά μας με τα χέρια, μέχρι να γίνουν ένα μείγμα. Προσθέτουμε το χυμό πορτοκαλιού, το ούζο, το γιαούρτι και ανακατεύουμε πάλι πολύ καλά. Βάζουμε το ξύσμα πορτοκαλιού, έπειτα τη σόδα φαγητού, μετά τη βανίλια, το μπέικιν πάουντερ και ανακατεύουμε ξανά.

Ήρθε η στιγμή να προσθέσουμε σιγά-σιγά, κουταλιά-κουταλιά, το αλεύρι που κοσκινίσαμε. Αυτό θα το κάνουμε ζυμώνοντας χωρίς φόβο αλλά με πάθος, ώσπου να πάρουμε μία ζύμη που να μην κολλάει στα χέρια. Θα αφήσουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί και να φουσκώσει για μισή ώρα περίπου σε 15-20 βαθμούς.

Μετά από μισή ώρα χωρίζουμε τη ζύμη σε μικρές μπάλες. Πασπαλίζουμε με αλευράκι την επιφάνεια εργασίας μας και με ένα χοντρό πλάστη ανοίγουμε τα μπαλάκια της ζύμης σε χοντρά φύλλα. Κόβουμε τις άκρες των φύλλων, προκειμένου να πάρουν ένα τετράγωνο σχήμα και στη συνέχεια κόβουμε το τετράγωνο σε χοντρές λωρίδες τις οποίες με τη σειρά τους τις κόβουμε σε ρόμβους. Χαράζουμε κάθε ρόμβο στη μέση με το μαχαίρι μας, παίρνουμε τη μια άκρη του ρόμβου και την περνάμε μέσα από τη σχισμή που ανοίξαμε στο κέντρο και την τραβάμε. Ετσι φτιάχνουμε ένα "αυτάκι". Επειδή αυτή η δουλειά μπορεί να τραβήξει σε μάκρος, δεν ξεκινάμε τα ωτία ποτέ μόνοι. Η παρασκευή τους είναι ομαδικό άθλημα, θέλει παρέα και κουβεντούλα.

Όταν πλησιάζουμε προς το τέλος, ζεσταίνουμε αρκετό λάδι για τηγάνισμα σε ένα κατσαρολάκι και μόλις κάψει ρίχνουμε ένα-ένα τα ωτία για λίγα δευτερόλεπτα για να χρυσίσουν. Τα βγάζουμε με την τρυπητή κουτάλα και τα σερβίρουμε σε μια μεγάλη πιατέλα, τα πασπαλίζουμε με λίγη κανέλλα και καρύδια, περιχύνουμε με το μέλι μας και καλή μας όρεξη!