Στα γαλλικά, μιλ-φέιγ σημαίνει «χίλια φύλλα». Και στο μιλ-φέιγ αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι το φύλλο. Να είναι αρκετό παχύ και αρκετά μεγάλο, ώστε να το χωρίσουμε άνετα σε 12 παραλληλόγραμμα. Για κάθε ένα από τα τέσσερα κομμάτια (ή μερίδες για τους λιχούδηδες) μιλ-φέιγ που ετοιμάζουμε, θα χρησιμοποιήσουμε 3 από τα 12 παραλληλόγραμμα σφολιάτας που θα κόψουμε.

Πώς γίνεται αυτή η προετοιμασία του φύλλου... Παίρνουμε το ένα και μοναδικό που έχουμε. Σε κάθε μεριά του απλώνουμε άχνη ζάχαρη και το ανοίγουμε λίγο με τον πλάστη. Το κόβουμε σε 12 παραλληλόγραμμα και το αφήνουμε όλο το βράδυ στο ψυγείο για να απορροφήσει τη ζάχαρη, να καραμελώσει και να «υγρασιάσει», να κρατήσει δροσιά.

Την επόμενη μέρα, τα πασπαλίζουμε ένα προς ένα με λίγη ακόμη άχνη ζάχαρη και τα ψήνουμε για 10 λεπτά στους 170°C με βάρος από πάνω τους. Αυτό το κάνουμε, γιατί το φύλλο μας δε θέλουμε να φουσκώσει, πρέπει να μείνει πλακέ για να «χτίσουμε» φύλλο-φύλλο το μιλ-φέιγ μας.

Όσο περιμένουμε τα 10 λεπτάκια να περάσουν, βάζουμε τα 300 γρ. γάλα με τη μισή ζάχαρη να ζεσταθούν, σ’ ένα βαθύ τηγάνι και ξεκινάμε να φτιάχνουμε την κρέμα.

Σε μια μπασίνα βάζουμε το υπόλοιπο γάλα, την υπόλοιπη ζάχαρη, το κορν-φλάουρ, το αλεύρι, τους κρόκους των αυγών και τα χτυπάμε καλά, γρήγορα και με ρυθμό μ’ ένα σύρμα για να μη μας σβολιάσουν. Το γάλα με τη ζάχαρη που ζεστάναμε, το ρίχνουμε τώρα σιγά-σιγά μέσα στην μπασίνα με τα υπόλοιπα υλικά. Δε σταματάμε καθόλου ν’ ανακατεύουμε, γιατί αλλιώς θα ψηθούν οι κρόκοι και αντί για μιλ-φέιγ, θα φάμε ομελέτα! Όλο το μείγμα που φτιάξαμε το μεταφέρουμε από την μπασίνα στο τηγάνι (εκείνο που χρησιμοποιήσαμε πριν σε χαμηλή φωτιά) και ανακατεύουμε διαρκώς για να μην κολλήσει η κρέμα μας. Όταν αρχίζει να πήζει, χαμηλώνουμε τη φωτιά, προσθέτουμε τη βανίλια και τα φύλλα του βασιλικού ψιλοκομμένα.

Ανακατεύουμε λίγο ακόμη, να φύγει η κάψα (κατεβάζουμε το τηγάνι από τη φωτιά) και να σφίξει η κρέμα. Σκεπάζουμε το τηγάνι με την κρέμα - όπως είναι - με μια διαφανή μεμβράνη και το βάζουμε για λίγο στο ψυγείο. Η κρέμα μας πρέπει για λίγο να σταθεί και η μεμβράνη είναι απαραίτητη για να μην ξεραθεί η επιφάνειά της. (Πίνουμε ένα καφέ, βλέπουμε μία συνταγή Νηστικό Αρκούδι, διαβάζουμε ένα άρθρο στο "I COOK GREEK" κι επιστρέφουμε για να «χτίσουμε» το μιλ-φέιγ!)

Η σφιχτή και αρωματική κρέμα πάει με τη βοήθεια μιας σπάτουλας σε ένα μεγάλο κορνέ (χωνί ζαχαροπλαστικής). Παίρνουμε φυλλαράκι, απλώνουμε κρέμα, φυλλαράκι, κρέμα, φυλλαράκι. Τρία κάτια σφολιάτας-δύο στρώματα κρέμα. Έτοιμο το μιλ-φέιγ!

Ο Αποστόλης μας το προτείνει με γλυκό του κουταλιού ελιά, παγωτό ελαιόλαδο με τηγανισμένα φύλλα βασιλικού, sauce anglaise και ξύσμα λάιμ! Εμείς πάλι…. μπορούμε να το φάμε και σκέτο….!

Καλή μας ορεξη!